Yandaş -Veronica Roth #Artemis

Yandaş bitti. Ben de bittim. Gözlerim kızardı. Başım ağrıyor. Yazara sövüp bela okuyorum.

Bu kadar spoiler yedikten sonra olanların beni bu kadar etkileyeceğini hiç düşünmemiştim. Okudukça gözlerim doldu. Hem seri bittiği için hem de bir çok kişinin bildiği olaydan dolayı. İçim Parçalanıyor!

Konuya değinmek gerekirse Kuralsız’ın sonundan kısa bir süreden sonra başlıyor kitap. Bizimkiler –Christina, Tris, Cara- Bilgelik yerleşkesinde gözaltındalar. Evelyn’nin önderliğinde Topluluksuzlar şehri ele geçirmiş durumdalar.

‘’Birinin korkularını, düşük zekasını ya da yalancılığını alırsanız… merhamet duygusunu da almış olursunuz. Birinin saldırganlığını alırsanız, dürtülerini de alırsınız ya da en azında girişimcilik yeteneğini törpülersiniz. Bencilliklerini aldığınızda kendilerini koruma güdülerini öldürürsünüz.''

Yönetimi ellerine almışlar ve kendilerine göre kurallar belirliyor. Mesela toplulukların elbiselerindeki renkleri kaldırıyorlar ve herkes karışık renkte giyiniyor. Ancak Tris, Tobias ve diğerleri bu durumdan pek hoşnut değil çünkü Chicago’da tam bir kargaşa havası var. Her şey birbirine girmiş durumda doğru düzgün bir düzen yok.

‘’Devrimi durduracağım.’’ diyorum.

Sağa döndüğümde Peter ardımdan geliyor.

Bunların sonucunda da bizimkiler şehirden ayrılmaya, çitin dışına çıkmaya karar veriyorlar. Çitin dışında ‘Uyumsuz’  hakkında bazı gerçekler, topluluk sisteminin amacının ne olduğu, çitin dışında insanların durumu nasıl, dünyanın durumu hakkında bir çok şey hakkında bilgiler öğreniyorlar. Bu bilgilerden bazıları cidden sarsıcı. Çok sevdiğimiz bir karakter hakkında şok edici bir gerçek öğreneceğiz. Bu bilgi bizi etkilediği kadar, o karakteri de etkiliyor.

Bu noktaya kadar yaptıklarım için affedilebilir miyim?

Affedilmek istiyorum.

Affedilebilirim.

Buna inanıyorum.

Yandaş’ın çoğunluğunu çit dışında geçirdik ve kitabın hem Tobias hem de Tris’in ağzından olmasından dolayı iki karakterin de neler yaptığını görüyoruz. Tobias’ın duygularına tanıklık ediyoruz.

Bu kitapta Tris’i kendini bulmuş bir biçimde buluyoruz. Bol bol Tobias’la aşna fişna sahneleri vardı. :P  Yazar bu kitapta açılmış o sahneler konusunda, her fırsatta öpüştüler. :P Karakterler arasındaki bağ daha da büyümüştü hepsi birbirine bağlıydı ve birbirlerine sahip çıkıyorlardı.

‘’Cesur ol.’’

O malum sahne ve devamını nasıl okudum bilmiyorum, gözüm sürekli yaşlıydı. Karakterlerin yaşadıkları duyguları gerçekten beni çok etkiledi. En sevdiğim karakterlerden birini kaybet bana çok koydu. Öl Veronica!

En sevdiğim serilerden biri daha bu şekilde son buldu, ilk kitabı daha dün okumuşum gibiyim. Kitabın sonundaki ‘2,5 Yıl Sonra’ bölümü çok hoşuma gitti. Zaman geçse de duyguların değişmeyeceğini gösterdi. Serinin bu şekilde son bulması hem hoşuma gitti hem de gitmedi. Duygularımı ifade etmek gerekirse giflerden anlayabilirsiniz. :'(

Bitirdiğim ilk saniyeler.

Bir Dakika Sonra Bittiğinde. :'(

Saatler Sonra.

Anlayacağınız etkisi hiç geçmedi hala böyleyim. :'(